در پی اعتراضات توده‏های ستم‏کشید و رنج‏کشیده مردم در بیش از صد شهر ایران،  سرکوب‏گران حاکم، که سخت به وحشت افتاده‏اند، هم‏چون همیشه، اقدام به سرکوب و دستگیری مردم کردند. وحشت حاکمان دین و سرمابه بیشتر از این رو است که پایه‏ی اصلی این اعتراضات، فرودستان و تهی‏دستان جامعه هستند، که هستی‏ و زنده‏گی‏شان را جمهوری اسلامی به باد داده و انواع محرومیت‏ها و ناهنجاری اجتماعی را در چهل سال حاکمیت‏اش به آنان تحمیل کرده است. مردم تمامیت جمهوری اسلامی را مسبب و مسئول شرایط غیرقابل تحملی می‏دانند که به آنان تحمیل شده‏ است. بی‏جهت نیست که در شعارهای‏شان راس حاکمیت را مورد حمله قرار داده و یا سردادن شعار« اصلاح‏طلب اصول‏گرا دیگه تمومه ماجرا»، زمین را زیرپای تمام جناح‏های جمهوری اسلامی به لرزه درآوردند.
تا پیش از اعتراضات اخیر، جناح‏ موسوم به اصلاح طلب رژیم، فکر می‏کرد که شریان اعتراضات مردم را در دست دارد و مطالبات و خواسته‏های آنان را در چارچوب حاکمیت محصور کرده است. این‏ها با ضربه‏ای که از مردم خوردند، چهره واقعی خود را نشان دادند و شانه به شانه‏ی جناح موسوم به اصول‏گرا، به سرکوب مردم پرداختند، آنان را عوامل ببگانه نامیدند و اقدامات اعتراضی آنان را به آمریکا و اسرائیل منسب کردند.
شاه نیز مردمی را که به خیابان‏ها آمده بودند، آشویگر و عوامل بیگانه ‏نامید. به قول مارکس، تاریخ دو بار تکرار می‏شود، بار اول به صورت تراژدی و بار دوم به صورت کمدی. ملایان جانی و مستبد حاکم برایران از تاریخ درس نیاموخته‏اند و زمانی صدای پای انقلاب مردم را می‏‏شوند که به دست مردم گرفتار می‏شوند و وقتی برای شام آخر هم که شاه در ایران خورد، نخواهند داشت. آن‏ها باید بدانند که با هز ضربه‏ شکنجه و گلوله‏ای که به بدن هریک از دستگیرشده‏گان وارد می‏کنند، یک گام به نابودی خود نزدیک‏تر می‏شوند.
ما ضمن پشتیباتی از مبارزات توده‏های کار و زحمت و فرودست مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، مصرا تاکید می‏ورزیم که شکنجه و قتل دستگیرشده‏گان جنبش اعتراضی مردم باید بی درنگ متوقف و سریعا آزاد شوند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
٢۶ دی ١٣٩۶ برابر با ١۶ ژانویه ٢٠١٨