گزارش ٢۶مین گردهمایی در باره کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت
روز شنبه ١۴ سپتامبر ٢٠١٩ برابر با ٢٣ شهریور ١٣٩٨، ٢۶مین گردهمایی در باره کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت در شهر استکهلم، پایتخت سوئد برگزار شد.
شهین پویان، برنامه را با مانیفستی (اعلامیه‌ی) سیاسی و دادخواهانه علیه جمهوری اسلامی و با یادی از مادر لطفی که در بهمن ماه سال جاری جهان ما را گذاشت و گذشت، و مادرانی که پیش از او رفتند، و تجلیل از مادرانی که مانده‌اند و پرچم دادخواهی را هم‌چنان برافراشته نگاه داشته‌اند، آغاز کرد. فریبرز فخاری، هنرمند مبارز کرد، یار و همراه گردهمایی‌های دهه شصت در استکهلم، قطعاتی باسوپرانتو در پایان کف زدن حضار که در گرامی‌داشت جانباختگان دهه شصت، به اجرا در آمد، نواخت.
برنامه با خاطره‌ای که رضا پورکریمی از دوران زندانش در دهه شصت گفت، و سخنرانی پردیس شفافی، ادامه یافت. پردیس در باره " رابطه انسان‌شناسی با دادخواهی" سخن گفت. سحر محمدی، سخنران بعدی برنامه بود که تحت عنوان" جنبش دادخواهی و دادخواهی از منظر حقوقی" سخنرانی کرد. پیش از او، فتان جوکار خاطره‌ای از دوران زندانش در دهه شصت گفت.
بخش دوم برنامه را فریبرز با اجرای قطعاتی بیاد و در گرامی‌داشت جان‌بختگان دهه شصت، آغاز کرد. شورا مکارمی آخرین سخنران برنامه بود که تحت عنوان" آیا دادرسی تنها راه دادخواهی است" سخنرانی کرد. پیش از او، احمد موسوی خاطره‌ای از دوران زندانش در دهه شصت گفت.
پایان بخش برنامه بیست‌وششمین گردهمایی، موسیقی زنده بود که رستم میرلاشاری، هنرمند سرشناس ساکن استکهلم، همراه با دو تن از همکاران موزیسین‌اش، به اجرا در آوردند. بخش‌های مختلف برنامه با استقبال پرشور جمعیت حاضر در سالن مواجه شد.
برنامه بیست‌وششمین گردهمایی هم‌چون سالیان پیش از آن، با برنامه‌های سال‌های پیش از آن کاملا متفاوت و از برجستگی ویژه‌ای برخوردار بود. این بار، سه زن جوان نسل دوم در تبعید، بی‌آن‌که دهه شصت را تجربه کرده باشند، از کشتار زندانیان سیاسی در این دهه و دادخواهی در رابطه با آن سخن گفتند. آنان، کشتار زندانیان سیاسی در این دهه را با حرفه و تحقیقات خود در آمیخته، دادگاه‌های مردمی را به‌عنوان مردمی‌ترین وسیله برای دادخواهی در متن مباحث آکادمیک و موضوعاتی هم‌چون حقوق، انسان شناسی و مردم شناسی، وارد کرده‌اند. باورمندی آنان به دادخواهی برای کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و تاکید آنان به دادگاه مردمی ایران تریبونال به‌عنوان مناسب‌ترین راه‌کار دادخواهی در ایران، آن‌چنان عمیق و قوی است که می‌توان آنها را در عرصه دادخواهی، میراث‌دار نسل مبارزان دهه شصت و مادران و خانواده‌های خاوران‌ها تلقی کرد. برجستگی دیگر بیست‌و ششمین گردهمایی در بار کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت، حضور دو نسل دادخواه دهه شصت و نسل جوان در کنار هم بود.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
نوزده سپتامبر ٢٠١٩ برابر با بیست و هشت شهریور ١٣٩٨
