برای ملاقات رفتیم گفتند اعدامش کردند؛ به دنیا بگوئید که اینها چه جانیانی هستند

 

همسر زندانی سیاسی اعدام شده: بدون اینکه به من و وکیلش بگویند او را اعدام کردند.......به دنیا بگویید که اینها چه جنایت کاران و چه جانیانی هستند....دنیا چقدر می خواهد صبر کند؟ تا کی می خواهید بیانیه بدهید و مماشات کنید با این…؟

 

رودابه اکبری، همسر جعفر کاظمی، یکی از دو زندانی سیاسی اعدام شده در گفتگو با "کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران" گفته است : هنگامی که چند ساعت پیش برای ملاقات همسرش به زندان اوین مراجعه کرد به او گفتند صبح امروز او اعدام شده است.

 

او گفت: « همسرم را بدون اینکه به ما و وکیلش اعلام کنند اعدام کردند. سه شنبه هفته گذشته همسرم را بر می دارند می برند و از او می خواهند که مصاحبه بدهد. بازجو به او می گوید که مصاحبه بکنی یا نکنی کمتر از یک هفته اعدامت می کنیم. همسرم با مصاحبه موافقت نمی کند و از آنجا می برند او را به اجرای احکام و طناب دار را گردنش می اندازند اما بعد منصرف می شوند و او را برمی گردانند.»

همسر این زندانی سیاسی گفت: امروز صبح برای ملاقات رفتیم کارت هم پر کردیم برگشتند اما به ما گفتند که اعدامش کردند. گفتند به شما زنگ می زنیم اگر بخواهیم جنازه را تحویل بدهیم. بروید راحت باشید دیگر کار تمام شده است. البته اگر بخواهند جنازه را تحویل بدهند. چون در مورد آقای صارمی هم جنازه را برده بودند دفن کرده بودند. احتمال خیلی زیاد دارد که در مورد همسرم هم بخواهند همین رفتار را بکنند»

همسر این زندانی سیاسی افزود: « چهار صبح اعدامش کردند. چون صبح زود این کار را انجام می دهند. هیچ مدرکی نداشتند و فقط به خاطر چند تا عکس و یا ویدیویی که از تجمعات بعد از انتخابات گرفتند و فرستادند. آیا این حکمش اعدام است؟ طبق خود قانون اساسی … خودشان کسی که تبلیغ علیه نظامی می کند حکمش شش تا یک سال زندان است. حالا ببینید اینها چه احکامی را صادر می کنند. ولی خدا بزرگ است و آن بالای سر است و تقاص من وبچه هایم را از اینها خواهد گرفت»

وی درخصوص پیگیری های اخیر خود نیز گفت: «من خودم روز شنبه رفتم دادستانی برای تقاضای ملاقات گفتند دادستان گفته این خانم را اصلا راه ندهید اینجا ما هیچ کاری با ایشان نداریم و هیچ نامه ای از وی نمی گیریم. تازه باز هم تهدید می کنند و می گویند چرا مصاحبه می کنی. وقتی اینها هیچ گوش شنوایی نداشتند من نباید می گفتم چه دارد برسر ما می اید؟»

رودابه اکبری درحالی که گریه امانش نمی داد گفت: « فقط به دنیا بگویید که اینها چه جنایت کاران و چه جانیانی هستند. دنیا چقدر می خواهد صبر کند؟ تا کی می خواهید بیانیه بدهید و مماشات کنید با این…؟ می شنوید صدایم را؟»