پیام کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) به برنامهی بزرگداشت کارگران معدن آزادشهر-استکهلم
بیاد و در گرامیداشت معدنکاران جان باخته در معدن زغال سنگ یورت
رفقا و دوستان گرامی!
چند روزی از اول ماه مه، روز جهانی کارگر نگذشته بود، که خبر تکان دهنده انفجار در معدن یورت آذرشهر، جامعه ی کارگری ایران و فعالان این عرصه را در غم سنگینی فرو برد. خبر مثل همیشه کوتاه بود؛ دهها کارگر رنجکشیده در عمق ١٨٠٠ متری زمین، زیر آواری از سنگ و خاک، مدفون شدند.
افکار عمومی، یک بار دیگر، نظارگر صحنه های دلخراشی از جنایت و تحمیل بالاترین درجه از بی حقوقی بر طبقه کارگر ایران بود. مرگ دسته جمعی چهل و چهار معدنکار آزادشهر را به هیچ عنوان نباید، صرفا از زاویه فقدان تامین ایمنی محیط کار نگریست.
این نخستین باری نیست که کارگران در ایران قربانی منافع یک مشت سرمایه دار زالو صفت و مناسبات غیرانسانی می شوند که طبقه ی سرمایه دار و دولت حامی آنها به جامعه کارگری و توده های رنجکشیده و ستمدیده مردم ایران تحمیل کرده است. کارگران، روزانه قربانی شرایط غیرانسانی کار و تظام سرمایه داری حاکم بر ایران بوده و به شدت استثمار می شوند و با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند. میلیونها کارگر در ایران، زیر خط فقر زندگی می کنند و دستمزد ناچیزشان نیز، ماه ها پرداخت نمی شود. کارفرمایان، از این حربه برای وابسته کردن کارگران و محتاج کردن آنان به خود و در نتیجه اعمال سیاستهای ضدکارگری شان استفاده می کنند. تجمع کارگران در اعتراض به وضع موجود، به شدیدترین وجه ممکن سرکوب می شود، کارگران دستگیر و تحت شکنجه و بدرفتاری قرار می گیرند. در کشوری که کارگران آن به خاطر مظالبات انسانی شان و اعتراض به پایمال شدن حق و حقوق خود به زندان افکنده می شوند، سخن گفتن از امنیت در محیط کار، امری بی پایه و اساس است.
میلیونها کارگر و خانواده های شان در ایران، از بی عدالتی و تضاد عمیق طبقاتی حاکم بر ایران رنج می برند. چاره آنها، برای خلاصی از این وضع، تشکلیابی، اتحاد و مبارزه است. بدون تشکل و بدون یک برنامه عمل انقلابی و منسجم مبارزاتی و گذر از خواسته های صنفی، طبقه کارگر ایران موفق به احقاق حقوق خود و از بین بردن مناسبات استثماری و ضدانسانی حاکم بر ایران نخواهد شد. و ما باز، شاهد استثمار کارگران، حوادث دلخراشی همچون انفجار معدن آزادشهر و ریزش ساختمان پلاسکو و دستگیری و سرکوب کارگران خواهیم بود.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، ضمن اظهار همدردی و همبستگی با خانواده ها و همکاران معدنکاران جان باخته، یاد آنها را گرامی می دارد.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
بیست و نهم اردیبهشت ١٣٩۶ برابر با ١٩ مه ٢٠١٧